Boven water en boven mijn theewater

Ik ben weer boven water. Het regelmatig bloggen lukt me niet zo goed, merk ik zelf. Gelukkig zijn er nog niet veel lezers en kan ik dus een beetje oefenen. Om lezers te hebben moet je de blog promoten. Dus communicatie over de communicatie. Maar dan moet het eerste wel goed zitten.
Niet dat ik weinig te vertellen heb. Maar vaak ontbreekt de tijd. En soms ben ik boven mijn theewater. Een prachtige uitdrukking, vind ik, die zowel kan betekenen dat ik dronken ben als dat ik overstuur ben. De voorbije maanden was ik vooral overstuur en soms dronken. Wezenlijk onderdeel van intens leven in dit deel van de wereld: de complexiteit van de fenomenen, de verandering, de snelheid van verandering en de keuzestress zijn moeilijke dingen. En ik durf mij te ergeren aan het vermijdgedrag van jonge dertigers die alles hebben en uit angst voor verlies dan maar geen keuzes maken, overal een beetje in geloven en de gevolgen van het niet kiezen afschuiven op het collectief. Of zoals Sartre zei: alles is kiezen, en niet kiezen is ter kwader trouw.
Ik heb minder moeite met kiezen en zal - trouw aan mezelf- de prijs voor het kiezen betalen. Met de glimlach maar af en toe boven mijn theewater. Tot groot jolijt van de omstaanders. Het zijn tenslotte Gentse Feesten.